31 maart was het dan zover en vertrokken we naar Israël. We werden met auto´s afgezet bij het treinstation in Apeldoorn en vandaar uit naar Schiphol. Ja hoor! onze eerst survivaltocht met vele tassen was begonnen. De reis verliep voorspoedig. Op Schiphol begonnen we met uitdagingen. We hadden erop gerekend dat we meerdere tassen meekonden nemen en dat het gewicht bij elkaar op geteld zou worden. Maar helaas KLM is erg strikt en we mochten echt maar 10 tassen meenemen. HELP wat moeten we nu. We hadden een muziek box bij ons die moeilijk in andere tassen verdeeld konden worden en een team tas met allerlei kinderspullen. Alita en Ingeborg gingen in conclave wat te doen.

Uitkomst ! voor de muziek box zouden we extra betalen en de kinderspullen zouden worden verdelen onder de persoonlijke tassen. Wat bleek nu Dannika had maar 1kilo handbagage bij zich dus hebben we haar handbagage in de team tas gedaan en daar 10kilo van gemaakt en zo konden we eindelijk inchecken.

Om 2.30 kwamen we zoals gepland aan in Israël. Bij de douane waren geen rijen en we zouden zo door kunnen lopen. Benjamin, Caroline en ik hadden ze al door gelaten na wat minder prettige vragen. Later kwam Tim ook door. Nog geen minuut later werden Caroline, Benjamin en ik terug geroepen, omdat de rest van de groep naar het ondervraag kamertje moesten en de vrouw die ons door liet had het door dat we een groep waren. Na even spannende minuten en het ondervragen van Kelsay, Alita en Dannika mochten we allemaal door. Er was toen een klein probleempje omdat ze ons al hadden door gelaten hadden wij ons kaartje met stempel al ingeleverd. Toen we dit aangaven moest ik de vrouw halen die ons door liet en weer terug riep. Zei kreeg lichtelijk een standje en hierna krijgen wij weer een stempel om door de douane te gaan. Het was weer een leerzame tijd, we hadden nl. zoveel verhalen gehoord dat we al een beetje zenuwachtig begonnen en dat we op eigen kracht het wilde oplossen, het ging zo krampachtig.

Voor mij was het weer een les waarin God zei ¨ waarom vertrouw je niet op Mij, ik wil je in Israël hebben, ik zal je leiden¨

Dit was even een uitdagend begin voor onze reis in Israël. Om 05.00 u konden we met de trein naar een bushalte om vandaar uit naar TIberias te vertrekken. We kwamen rond 07.30 in Tiberias bij ons plaats van bestemming aan. Ons contact persoon Bill, had een programma voor ons neergelegd. Je weet nooit wat erin een appartement voor jouw gebeurd is dus adviseerde hij om eerst het appartement schoon te bidden. Zo ook om ons zelf te onderzoeken en als er iets in de weg stond dit voor het kruis te leggen. Zodat je schoon kon beginnen aan deze reis. Rond 10.00 waren we hiermee klaar. We hebben toen de kamers verdeeld en daarna konden we lekker tot 13.00 slapen. Hierna Tiberias in, boodschappen doen, falafel eten en rondhangen. Het was een mooi loopje naar beneden, maar terug was het toch een flinke klim.

´s Avonds kwam Bill en heeft hij ons uitleg gegeven over Tiberias. Tiberias is een van de vier grote Judisme (jodendom) steden. Hier verblijven veel Ultra othodoxen joden, die meer de Rabbie vereren dan God. We weder voor hen gewaarschuwd, ga niet met hen in gesprek ze zullen je lastig vallen. Het enige wat je voor deze groep kan doen is bidden, luc 19.

We kregen ook een tekst om te lezen 2 kronieken 20. In deze stad gaat het om aanbidden, God groot maken voor wie Hij is en wat heeft gedaan of doet. Waar we zitten is een hele mooie plek om te aanbidden, we hebben nl. een heel groot dakterras. Toen ik dit zag moest ik denken aan de vrienden die hun verlamde vriend door het dak lieten zakken om genezing te ontvangen van Jezus. Rond 21.30 was het gesprek en uitleg afgelopen en konden we eindelijk naar ons bedje voor een echte nacht rust.

´s Maandags zijn we met Janiv naar een Kibboets(collectieve landbouwnederzetting) geweest in Masada. Janiv is hierin opgegroeid en zelf bekeerd tot een gelovigen in Jezus Christus. In deze Kibboets hebben we in de dagverblijf voor oudere gedanst. Onze eerste keer dat we danste. De oudere genoten ervan, een vrouw van 90jr was het met haar mobiel aan het film. Na de dans hebben we nog een tijdje met ze gesproken en samen koffie/thee gedronken. Toen was het alweer tijd voor de lunch. Na de lunch hebben we rondgelopen in de Kibboets, voor hen gebeden en met de bewoners gesproken. Deze mensen leven van hun eigen landbouw en worden niet altijd geaccepteerd buiten de kibboets, ze werden zelf afgewezen. Dannika en ik liepen samen en besefte op eens dat we liepen waar Jezus mogelijk ook gelopen heeft, in ieder geval waren we nu bij mensen die afgewezen werden en Jezus begaf zich ook onder deze mensen om de vaders liefde te laten zien en dat deden wij nu ook.

Zoals ons Bill zei is aanbidding hier belangrijk, toen we de gitaar uitpakte om te stemmen was er een snaar gebroken, toen we de audio wilde proberen deed deze het ook niet. Wij zagen dit echt als een aanval op onze aanbidding. Na meerdere keren op en neer gelopen te hebben naar de stad hadden we eindelijk een winkel gevonden die een snaar kon vervangen en weer een andere winkel die de audio kon maken.

We gingen bijna iedere avond naar de boulevard aan lake Tiberias, hier werd een lichtshow gehouden. De eerst avond hebben we deze plek geobserveerd en met gebed ons zelf en de plek voorbereid. Dit om te zien hoe we hier Gods liefde konden laten zien. De volgende dag gingen we weer. Mij was opgevallen dat er veel jonge kinderen rondliepen en zo vroeg ik Tim of hij met mij samen wilde clownen en zo deden we dat. We begonnen met in het midden van een plein een kleedje neer te leggen en daarop gingen wij zitten en begonnen we elkaar te schminken, waarna we over onze kleren de clown kleding aantrokken. We hadden hierbij al aardig wat bekijks van kinderen. Hierna deden we een act met springtouw en een cadeau die Tim aan mij wilde geven en zo schminkte we ook wat gezichtjes van kinderen. Het was een goede tijd. Na de eerst lichtshow hebben we de dans opgevoerd en hadden we genoeg bekijks. Sommige mensen kwamen met vragen naar ons toe en konden wij vertellen waarom we dit deden en wat ons zo in Tiberias bracht. We zijn verschillende avonden naar deze plek terug geweest om te dansen, touwtje te springen en te voetballen met de mensen die rond liepen jong en ouder. Er zijn vele goede en interessante gesprekken uit voort gekomen. We mochten hierin ook leren om dingen te gaan doen waar je nog niet zo mee vertrouwd was (uit je comfort zone stappen)voor mij praten met in dit geval vreemde.

Andere dingen die we in en rond Tiberias gedaan hebben zijn, gebedswandeling, folderen, old books drop dit zijn boeken die gelezen zijn en staan te verstoffen in de kast, omdat je ze niet wil weg gooien. werden de boeken gedropt zodat andere ze kunnen lezen. We maakte groepjes van 2 en iedereen kreeg een stapel boeken mee om zo onderweg te bidden waar je ze mocht neerleggen en dat de juiste persoon ze zou mogen vinden. We hebben ook bij mensen thuis de tuin ontdaan van onkruid dit was een flink karwei er stond genoeg en we konden het ook niet afkrijgen voor 12.30u hierna werd het te warm.

Ons Bill heeft ons ook meegenomen op een tour rond lake Tiberias (ook wel lake gallilea/ lake of getsemane) Zo zijn we op de berg geweest waar de bergrede (matheus 5)zijn uit gesproken en liet Bill ook zien hoe het zo kon zijn dat Jezus zoveel mensen kon toe spreken. De discipelen en de mensen die Jezus wilde horen stonden in een schaalvormige structuur. Jezus stond op of net boven de rand en zo galmde zijn woorden door de schaal. Onderaan deze berg heeft ook mogelijk de spijziging van de 5000 plaats gevonden(joh 6).

We zijn naar Kafernaum (joh: 6) geweest, hier sprak Jezus in de synagogen, nadat Hij over het water had gelopen. Deze plek is heel bijzonder omdat hier veel is achter gebleven van in de tijden van Jezus. De synagoge fundament staat er nog, in een stuk van de muur was een afbeelding mogelijk van de ark met de stenen tafels te zien ,er was ook het fundament mogelijk van het huis van Simon Peter, waar Jezus is geweest en vele genas(math 17: 24-26)(marcus 1:29-39). Het was een interessante plek. Er waren enorm veel toeristen waaronder ook wij. Laten we er maar van uitgaan dat ieder die op deze plekken komen een openbaring over het geloof in Jezus Christus mogen krijgen.

Van hieruit gingen we verder rond ¨the Lake¨ we passeerde de ¨Jordan river¨ en reden we door de ¨Golan Heights¨ dit was erg mooi. Onder weg stopte we bij een uitkijk punt, waar je over heel lake Tiberias kon kijken. Na hier van genoten te hebben reden we door naar een Syrische bunker (mogelijk van de oorlog in 1967). We reden hierna ook langs de grens met Jordanie. De volgende stop was bij de plek (ongeveer)waar Johannes de doper Jezus heeft gedoopt. Ook deze plek was erg toeristisch. Je kon jezelf hier ook laten dopen met een hele dienst erbij, maar ook dat jezelf liet onder gaan in het water(je moet ervoor betalen). Dit gaf gemengde gevoelens. Ik nam me bijbel erbij en las voor mezelf het verhaal van deze plek. Wat ik leer door al deze plekken die we van de bijbel bezoeken is dat je Jezus/ God hier niet vindt. Hij is niet meer op deze plekken, Hij is in ons, amen.

Wel blijf ik het erg interessant vinden om zo in dit land te zijn, bij het volk wat God heeft uitgekozen en de bijbel verhalen op de (ongeveer)plekken te lezen. Het geeft echt een extra kijk/beleving in de verhalen. Na deze ervaring reisde we door naar ¨Mount Tabor¨ richteren 4 & 5 speelde op en rond deze plek af. Het verhaal van de profetes Debora die ten die tijde Israël leiden.

Mensen wat is er toch veel gebeurd in deze omgeving.

Caroline en ik liepen wat rond door de natuur en toen we een oud huisje tegen kwamen wilde we de brug overlopen om een kijkje te nemen. Toen in eens Berta de koe voor ons stond. We schrokken ons een hoedje en lagen daarna helemaal in een deuk.

Na zo de hele dag rond gereden te hebben en al de indrukken op te hebben genomen, waren we best wel gaar sorry moe. Het was een interessante leerzame dag.

De volgende dag zijn we weer lekker actief geweest in de tuin van onze huisbaas. Heggen knippen met een scherp mes, vegen, puin ruimen en de fruitboom leeg plukken. De huisbaas was erg blij met zijn schonen tuin en de fruitmand uit eigen tuin. ´s Avonds zijn we weer naar de boulevard gegaan. Nathanael kreeg les van een joodse jongen in break dance. Dit was echt cool om te zien. We hebben na de licht show weer gedanst nu eerst met de dans aan te kondigen en daarna ook uitleg over de dans. Hieruit kwamen er weer gesprekken voort. Zo sloten we weer een vruchtbare dag af.

Dinsdag morgen, het einde van ons verblijf in Tiberias is inzicht. Vandaag gingen we weer in de tuin werken waar we één van de eerste dagen onkruid hadden getrokken maar niet konden afmaken. De tuin lag er nog bij zo als wij het achter hadden gelaten. Het was dus goed dat we hiernaar terug zijn gegaan.

´s Middags hebben we RECATECS gedaan (Random Acts of Candness). Zo ging er een groepje gratis auto wassen. Ze hadden een bord opgehangen op een kruispunt met daarop in Hebreeuw gratis auto wassen. De andere gingen in een speeltuin vuilruimen en nadat de speeltuin weer schoon was hebben we voor de kinderen mutsen gemaakt van ballonnen. Tijdens onze bezigheden kwamen er moeder ons drinken en koekies geven. Onze actie om andere te zegenen werd hier beloond met vele koekjes, limonade en thee. Het was een hele mooie dag.

Woensdag de laatste dag in Tiberias, tijd voor een evaluatie. Bill was ziek en kon er niet bij zijn, Kelsey heeft alles genotuleerd en naar Bill gemaild.

Tiberias was een drukke interessante tijd waar we mochten beginnen met uitstappen. Met de dans die nog niet zo soepel liep, met clownen, bidden voor mensen op straat, evangeliseren. Eigenlijk in alles moesten we leren uit te stappen en te zien dat het helemaal niet zo eng of moeilijk is. Tiberias was een mooi afwisselde tijd van mercy, justice en evangelisatie.

Ik hoop dat jullie weer genoten hebben van deze gebeurtenissen en een beetje inzicht hebben gekregen wat we hier allemaal hebben gedaan. Van hieruit gaan we naar Nazareth.

Groetjes en tot de volgende verslagen.