Hoi allemaal,

Ja ja...... dat is wel erg snel hé! Ik heb me zelf toe gesproken, ook al hou ik niet van achter de computer zitten is het voor de thuis blijvers wel erg interessant en fijn om te weten hoe ik het maak. Vandaar dat ik deze dagen me best heb gedaan om de verslagen te maken.

Nazareth 18-04-2012/24-04-2012

Onze 2^e bestemming in Israel.

Na tweeën een halve week in Tiberias te hebben gezeten waren we allemaal we toe aan een verandering en die kwam er dan ook.

Nazareth,De plek waar Mariadie hoog zwanger was, samen met Jozef op een ezel naar Bethlehem vertrok. Vanwegen de volkstelling aangekondig door keizer Augustus.

Nazareth lag ongeveer 40min met de bus berg op,van Tiberias. De reis was dus niet zo lang en we hadden het geluk dat de bus 20meter van ons appartement in Tiberias stopten. Want 10 backpacktassen, hand bagage en teamspullen is toch een flinke sjouw. Gelukkig toen we in Nazareth aankwamen stond daar Michael met een 'oud WV busje' te wachten op ons. Met passen en meten hebben we iedereen en alle bagage in dit busje gekregen. Die al gauw de naam George kreeg (waarom, Joost mag het weten). Het was ongeveer 10min tot plaats van bestemming. George had vele bemoedigingen nodig, hij was overladen en moest een flink steile berg op. Toen we op plaats van bestemming aangekomen waren viel ons mond weer open. We hadden wederom een luxe appartement met een ontspannen tuin erbij en een mooi uitzicht. We worden maar verwent hier.

Nazareth is een stad die door Arabische mensen bewoond wordt. We waren ingelicht dat we hier geen korte broek, 't shirt met hele korte mouwen en geen lage halzen mochten hebben. Kort om zo min mogelijk bloot. We mochten ook niet alleen op straat als vrouw zijnde en moesten er op ons hoeden zijn.

Oké wat staat ons te wachten?

Aan het einde van de dag kregen we uitleg van Michael en Bishara.

Zei zijn de oprichters van 'white Harverst' en wij worden zo deze week door hen geleid in Nazareth.

Michael en Bishara legde ons veel uit over evangeliseren en hoe om te gaan met verschillende geloven. Bishara werkt met name onder de Moslims, hij is zelf Arabische en opgegroeid in Nazareth.

Bishara legde ons uit hoe we het beste met Moslims konden spreken. De Moslims missen heel veel liefde want hierover wordt niet gesproken in de Koran. Spreek heel veel over de liefde van Jeshua (Jezus), spreek uit dat God een beter leven voor hen wil, ze hebben je glimlach nodig.

Tegen de Moslims kan je ook heel direct zijn, als ze vragen waarom ben je hier? Kan je heel direct zijn, ik kom Jezus's liefde laten zien mag ik voor je bidden.

Wat grappig is, is dat we als Nederlanders zo lekker direct in alles kunnen zijn. Maar als het gaat om Jezus dan weten we niet eens hoe we moeten beginnen en worden we verlegen. WAAROM?

Michael gaf advies hoe we met de Christenen konden spreken en omgaan. Als eerst een uitleg over Christenen hier. Eigenlijk iedereen die niet Moslim is of Joods is Christen. Zo worden de Katholieken (Grieks orthodox of orthodox) christenen genoemd, de mensen waarvan opa en oma geloofde maar zelf niet meer actief zijn en de christenen die in Jezus geloven. Dat is aardig breed en begrijpelijk dat je niet altijd begrepen of serieus wordt genomen als je zegt dat je christen ben. Na dit zo eens voor mezelf te hebben overdacht te hebben is het beter om te zeggen dat je gelooft in Jezus Christusde verlosser. Want Europese christenen hebben vroeger ook geen leuke dingen gedaan.

Hoe spreken met christenen hier; spreek over een persoonlijke relatie met God/Jezus/Heilige Geest, spreek persoonlijke ervaringen uit (getuigenissen), deze mensen hebben meestal heel weinig rust in zich. Vertel hun over het Johannes evangelie.

Dit was erg interessant om te horen en zeker leerzaam.

Ze vertelde ook dat Moslims, Joden en Christenen hier goed naast elkaar kunnen leven. Ze noemen dat hier status quo. Maar eigenlijk ontlopen ze confrontatie van elkaar geloof.

De volgende dag gingen we naar het ziekenhuis om hier praktisch werk te gaan doen. We kregen eerst informatie van andere organisaties die met ziekenhuis samenwerkt 'serve Nazereth, learn grow and serve' Na de informatie baden we voor het ziekenhuis en de studenten. Het praktische werk wat we gingen doen was een verwilderde tuin naast de school weer op orde brengen. Toen we daar begonnen kwamen er al studenten naar buiten om met ons te praten. Ze zijn echt geïnteresseerd in je en wat je hier komt doen. Wat weer openingen gaf om te spreken waarom we in Nazareth en Israel zijn. Om te zien hoe het land eruit ziet, het beloofde land, de bijbel verhalen erbij te pakken, met mensen over het geloof te praten en voor ze te bidden. De jongens nodigde me uit om les te volgen en deze kans kon ik niet voorbij laten gaan. Ik was wel nieuwsgierig hoe de lessen hier gaan. Ik vroeg Ingeborg of ze mee ging en zo gingen we. We volgde een uur KNO les, de les werd gegeven in hebreeuws. De jongens vertaalde soms wat, maar door de Latijnse benamingen kon ik het ook aardig volgen. De lessen waren bizar, iedereen kletste door elkaar liepen in en uit de klas en de chirurg KNO sprak gewoon door. Achterin zaten ze met elkaar spelletjes te doen en op internet. Het was echt mega chaotisch, er zaten ook maar 50 studente in de klas! (2^e jaars)

Het was interessant om te volgen en we hadden na de les nog goede gesprekken.

Hierna hielpen Ingeborg en ik weer met de tuin opknappen. De rest van de groep had hier goed werk verricht.

Wat me opviel was dat we zo gewaarschuwd waren van te voren en dat deze jongens zo open en gastvrij waren. Het viel me helemaal mee.

Zo ook de volgende dag, we zijn naar het kantoor van 'white Harvest' geweest om kleding uit te zoeken en zo ook weer in de tuin te werken. Het kantoor lag naast een door gang voor scholieren, die volgens Michael elke dag wel met elkaar in de klins liggen en op de vuist gaan. Deze dag waren ze zo nieuwsgierig dat ze ons gingen helpen met de tuin op ruimen en zokonden een aantal van ons met hun spreken en gaven ze hun folders over Jezus. Het is mooi te zien hoe ze op ons reageren als buiterlanders.

's Avonds werd de groep in tweeën gesplitst Benjamin, Dannika, Kelsey en ik gingen met Bishara mee. We hadden een gebedswandeling om een moskee en de omgeving. We baden voor opendeuren om op een kruispunt in deze wijk te kunnen folderen, opendeuren hoe ze hier tot de mensen konden komen, proclameren van Jezus in deze wijk, dat ze mogen gaan inzien dat ze een false leer volgen (dit waren een aantal gebedspunten). We deden deze wandeling in totale stilte. Dit vond ik lastig omdat we ook niet wilde opvallen, maar doordat we helemaal niets zijde vielen we juist op. Het was een hele ervaring om dit te doen en zeker bijzonder.

Op vrijdag avond gingen we met een tasje met boeken over Jezus, dvd folder op huisbezoek. We gingen in 3 groepjes en belde bij de mensen aan dat we een kado (Hadia) voor hen hadden. Benjamin, Kelsey en ik waren een groepje. Bij de eerst die we aanbelde troffen we een moeder met een ziek kindje (verkouden) Ze wilde de tas wel aannemen, omdat het kindje ziekjes was vroegen we vrij direct of we voor haar kindje mochten bidden. Dit vond ze heel fijn en zo mochten we binnen komen en gaf ze ons wat te drinken. Kelsey bad voor het kindje. Mw was zelf katholiek opgevoed en actief, we probeerde nog een gesprek aan te gaan maar ze was hier erg kort in. Omdat ook haar kindje ziek was gingen we weer verder. Bij de volgende 2 huizen was niemand thuis. De volgende konden we alleen en tasje kwijt en die hierna werden we vanaf de bank toe geschreeuwd dat ze het tasje niet wilde.

Die daarop volgend opende de deuren en we werden gelijk uitgenodigd om wat te drinken. Het was heel gezellig, we werden ook met koekjes en chocolade volgestopt. Hij werkte in een chocoladefabriek vandaar. Zijn vrouw was 7mnd zwanger van de 2^e, de eerste zwangerschap was na 5weken afgestoten.

Hij geloofde in Jezus en ging naar de protestante en katholieke kerk. (vrouw sprak geen engels) Dit omdat hij onregelmatig werkt. Zijn voorkeur ging wel uit naar protestante kerk. Hij krijgt daar veel hulp, steun en gebed. We mochten voorhen bidden en zo baden voor een goed verloop van de zwangerschap en bevalling en dat ze meer van Gods liefde mochten zien, we dankte voor wat Jezus al in hen deed.

Dit was een hele interessante avond. Ook weer erg mooi om te zien hoe gastvrij en open ze waren.

Zaterdag gingen lopend naar de 'Nazareth village' Dit is een dorp wat zo'n 2000 jaar geleden bestond in Nazareth en waar Joodse mensen woonde die geregeerd werden door de Romeinen.

We mochten zo de gehele dag als vrijwilliger rond lopen als inwoners van deze dorp. We mochten niets moderns om of aan. Het was erg serieus( soort Archeon in Nederland). De groep werd op gesplitst een aantal gingen de vers geplante gewas water geven met kruiken en de andere groep ging met een pikhouweel de weg verbreden. Terwijl we dit aan het doen waren kwamen er toeristen langs die de geschiedenis van Jezus te horen kregen. Sommige wilde met ons op de foto, dit was voor mij een vreemde gewaarwording je bent toch gewoon Jolanda. Maar hun zagen iemand vanuit die tijd. Doordat ze met ons op de foto wilde krijgen wij ook de kans om met ze te spreken en te delen.

Het was heerlijk om even een dag lekker actief te werken, na zoveel zitten. Ik zat bij de weg verbreden en gras maaien met de zeis voor de ezel en geiten. We werkte samen met Jewel. Hij was een komiek en tegelijkertijd ook serieus. Hij liet ons zien welke mogelijk distels/doorns kroon Jezus had op zijn hoofd en hoe scherp deze doorns waren. Jewel vroeg, hoelang denk je dat Jezus het op zijn hoofd had? minstens 3uur. Hij zet je zo wel aan het denken.

Jewel was ook de herder hier en de geiten en schapen luisterde zo goed naar zijn stem.

Jezus sprak en zij hoorde zijn stem. Ook hier over liet hij ons nadenken. Jewel gaf aan dat bij alles wat hij ziet of doet hier nadenkt hoe het voor Jezus zou zijn.

Dit was een leuke, interessante, actieve dag.

Zondag gingen we naar de kerk van Bishara, de preek ging over Jeremia 29: 1-14,

*God heeft een plan voor ons ten goede

*meng je tussen de mensen en laat Gods liefde zien voor hen

* wees actief in je gemeenten zodat je beide kan groeien

*soms wordt je op een plaats geplaats waarvan jezelf denk wat doe ik hier, we kijken vaak naar onze eigenplanning en vergeten te luisteren wat God voor ons heeft.

*zijn we alleen actief in de gemeente of laten we ons ook zien in de stad?

Een aantal punten wat je aan het denken zet.

De rest van de dag was een rustige zondag.

Maandag hebben we met Michael en Bishara een gebedswandeling gemaakt door de oude stad van Nazareth. Met als doel;

Onze eerste plek was op een plein voor een moskee. Hier stond eerst een school, maar omdat de gemeente een betere plek wilde voor de toeristen hebben ze de school weg gehaald. Hier was ook onenigheid over omdat de moslim gemeente daar graag een grotere moskee wilde neerzetten. Dit bracht een conflict met zich mee. Op de plek hangen leuzen uit de koran; Een winkelier(moslim) waar we later mee spraken zij dat juist de geheime dienst dit had opgehangen om zo juist haat te zaaien tegen moslims. Hij zei als we het weg halen dan worden we opgepakt. Op deze plek werd dus gebeden voor vrede, wat je op je hart had, en voor de toeristen die hier komen.

Van hieruit liepen we ¨the old village¨ in. We kwamen aan bij een Katholiekenkerk, die er van buiten en binnen voor het oog mooi opgetogen uitzag. Het gevoel dat we daar allemaal persoonlijk kregen was erg beknellend. De beelden en tekeningen die daar binnen op plein en in de kerk zagen waren zo niet op Jezus meer gericht, Maria zat op de troon en Jezus lag aan haar voeten, dit is vrouw aanbidding, verder was er ¨all seeing eye¨ dit is van vrijmetselarij. Het ging hier niet meer om God te aanbidden maar om allemaal verschillende soorten afgoderij en dit kon je echt voelen, ze aanbaden wat God schiep en niet God zelf, de gene die de wereld schiep. Hier baden we voor het zien van de waarheid door vervulling met de Heilige Geest en dat er Bijbelstudies worden gehouden, Gods liefde, vrede en licht.

Toen we uit deze katholieke kerk kwamen hebben we onze ervaringen gedeeld en leerde we om niet in deze atmosfeer te blijven hangen, maar positieve dingen voor deze mensen te bidden en te aanbidden.

We liepen verder door de ¨old village¨ en baden daar ook voor opendeuren zodat Bishara en zijn vrouw hier hun ministrie (bediening) kunnen gaan starten onder de moslim vrouwen. De moslim vrouwen zijn hier erg onder drukt door de mannen. Je ziet ook totaal geen leven en vreugde in hun ogen.

Als laatste gingen we naar de Grieks orthodoxe katholieke kerk, ook hier werd de vrouw aanbeden en niet God/ Jezus en zoveel rituele die gedaan moesten worden voor het binnen komen en het vertrekken uit deze kerk. Bishara was in deze kerk opgegroeid. Zo we baden voor zijn familie die hier nog steeds kerkt. Bishara gaf aan dat er in deze kerk geen hoop is hij zei dat deze mensen niets weten over het eeuwige leven.

Na deze kerk zaten we buiten en begonnen we te aanbidden, dit was goed voor de omgeving maar ook voor ons zelf. We hadden veel gezien en ervaren en het was goed om God te loven en prijzen door middel van zingen. Zo sloten we ook de gebedswandeling af.

´s Avonds hadden we al weer de evaluatie, de week Nazareth was alweer voorbij.

Het was een hele leerzame week, zoals hoe je moslims, christenen aanspreekt. Hoe krachtig een stilgebed is. Naam christen voor heel veel mensen een andere betekenis heeft. Het was ook mooi om te zien hoe Bishara en Michael zijn toegewijd in hun bediening. Deze week was ook een goede voorbereiding op Bethlehem. Bethlehem is ook een Arabisch cultuur en grotendeels moslim enminder vrij dan Nazareth. (west bank)

Maar eerst gaan we naar Haifa een havenstad.

tot de volgende keer maar weer.

groetjes en Gods liefdevolle zegen toegewenst