jojoos.reismee.nl

Familie Bakker

Zondag 27 mei werden Kelsey en ik opgehaald door Klaas en Carin Bakker. Wij zouden bij hun 4 dagen verblijven. Maar eerst gingen we naar de ouders van Carin om het Shavoe'ot te vieren.

Shavoe'ot

50 dagen na Pesach de uittocht uit Egypte wordt Shavoe'ot gevierd.

Shavoe'ot het wekenfeest, precies 7 weken na de uittocht uit Egypte verzamelden de Joden zich voor de voet van de Sinaï. Waar God hen de Tien geboden gaf.

  • Ik ben de eeuwige uw god die u uit het land Egypte, uit het diensthuis, geleid heb.

  • Gij zult geen andere goden voor mijn aangezicht hebben.

  • Gij zult de naam van de eeuwige uw god, niet ijdel gebruiken.

  • Gedenk de Sjabbat, dat gij die heiligt.

  • Eer uw vader en uw moeder.

  • Gij zult niet doodslaan.

  • Gij zult niet echtbreken.

  • Gij zult niet stelen.

  • Gij zult geen valse getuigenis spreken tegen uw naaste.

  • Gij zult niets begeren dat van uw naaste is.

Shavoe'ot is ook een oogstfeest, hier wordt ook gevierd dat de gehele gersten oogst is binnen gehaald.

Voor de Christenen is het Pinksteren; wat ook 50dagen na Pasen (pesach) is.

Wij vieren dan dat de Heilige Geest op de Apostelen en andere leerlingen (Discipelen) neerdaalde. (zie handelingen 2: 1-7)

Pinksteren is de vervulling van Shavoe'ot. In de oude testament krijgen de Joden de 10 geboden de wetten op de stenen tafelen. Het oude verbond. De leefregels.

Met Pinksteren ontvingen we de Heilige Geest, de Heilige Geest die in jouw is, die de weten/ leefregels in jouw vervuld. Het nieuwe verbond.

Hoe meer wij ons laten afstemmen met onze ziel op de wil van de Heilige Geest. Hoe meer wij naar de wil van God leven.

Nadat we werden opgepikt reden wegelijk door naar de ouders van Carin.

Carin haar moeders is Joods en haar vader is een Engelsman. Bij hun thuis hebben we Pinksteren gevierd samen met nog 5 andere joodse christenen.

Wij waren de eerste gasten en zo konden we gezellig kletsten met de ouders, Carin en Klaas.

De gesprekken waren serieus en over van alles en nog wat. Het was heerlijk dat je hier duidelijk en open kon spreken wat wij als DTS groep in Israël kwamen doen.

Tegen 13.00 kwamen de andere gasten en begonnen we met de lunch. Dit was een uitgebreide maaltijd met onder andere; Lasagne, Kip, Zalm, rijst, aardappel, 2 salades en nog een paprika schotel. Het was heerlijk en gezellig. Na de maaltijd nam één van de gasten het woord en hadden we een discussie/gesprek over dat Pinksteren de vervulling vanShavoe'otis. Ik mengde me in het gesprek en vond het nog leuk ook. Na de discussie kregen we een heerlijke zelfgemaakte kaastaart als toetje.

Wat was dit genieten zeg!!!

Wat ik zelf mocht ervaren is dat ik al aan het veranderen ben. Ik twijfelden niet om deel te nemen in gesprekken en kon lekker babbelen. Voorheen twijfelde ik hier erg aan, heb ik wel iets zinnigs te zeggen of kan/mag ik wat zeggen, ben toch niet gezellig.

Ik mocht nu zelf ervaren dat het helemaal niet waar was. Het was gezellig en ik kon wat zeggen. Het was mooi om te ervaren dat ik opgebouwd wordt en groei.

Rond 16.00u gingen we naar Carin en Klaas hun huis, waar we tot woensdag zouden verblijven om hun te helpen in het huishouden.

Netaly 19-04-2011 was 2 maanden geleden (maart 2012) geopereerd aan een hersentumor. Met dank aan de huisarts die zo adequaat had gereageerd was opereren nog mogelijk. Het was nog steeds wel een risicovolle operatie en een wonder dat Netaly deze mocht overleven door dat er ook complicaties tijdens de operatie waren opgetreden. Netaly heeft een bloeding gehad waardoor ze verlammingsverschijnselen in haar rechter arm en been had.

Netaly heeft nu full time therapie. Waar Klaas en Carin druk mee zijn en andere dingen blijven liggen, zoals het huishouden.

Kelsey en ik mochten dus 4 dagen onderdeel zijn van hun gezin en het mooie is dat na maar een halve dag met hun opgetrokken te zijn, het al lijkt of je elkaar al heel lang kent. Het is zo mooi dat we allemaal kinderen van God zijn en dat het ook zo voelt als je samen bent. Als een familie broeders en zusters.

Maandag 28/5

Onze eerste werkdag bij familie bakker begon met een heerlijke bakje havermout, dat was lekker zeg!!

Hierna hebben we als eerst boodschappen gedaan en zijn we daarna begonnen met koken. Carin kookt een grote hoeveelheid en stopt dit dan in de vriezer zodat ze snel eten heeft, want met zo'n druk revalidatie programma blijft er weinig tijd over.

We hebben lasagne gemaakt en kip-rijst-resotto.

Carin had een lijst gemaakt wat we allemaal konden doen in het huishouden. Na het eten maken en lunchen hebben we even gerelaxt en daarna zijn we begonnen aan de toilet en badkamer.

Klaas was met Netaly naar het ziekenhuis voor haar revalidatie; zwemmen, fysio, ergo, logo en een slaapje tussendoor. Het zijn intensieve dagen voor Netaly. Rond 15.00 zijn ze klaar en dan gaan ze weer naar huis.

Tijdens deze bezigheden hadden we ook mooie gesprekken en konden we Carin ook bemoedigen. Carin had het zwaar, de behandelingen kost zoveel tijd en energie en hoe zou de toekomst zijn je wil toch het beste voor je kind en als ze achterloopt en dingen niet kan door haar beperkingen.

Carin haar energie was aardig op aan het raken. Gelukkig kon ze hier ook met Klaas goed over hebben.

Wij mochten zo ook voor Carin een ander luisterend oor zijn en haar ook met dingen bemoedigen.

Wij voelde ons zo vereerd om deze dagen onderdeel van hun gezin te zijn en hun te mogen helpen.

Om 20.00 ging Carin met Netaly naar het ziekenhuis, want ze moet 's nacht nog geobserveerd worden. Carin blijft dan bij haar slapen.

Zo ging onze eerste werkdag bij familie Bakker voorbij.

Dinsdag ging Klaas naar zijn werk en Carin was nog met Netaly in het ziekenhuis voor de revalidatie sessies.

Kelsey en ik werden relax wakker en ontbeten op ons gemak op het balkon. Hierna gingen we aan de slag met het schoonmaken van de bijkeuken, huiskamer en keuken. Dit was een flinke klus, maar erg fijn om te doen.

Kelsey en ik vonden het samen heel fijn om weer eens actief lekker aan de slag te zijn en je weet dat je een ander ermee helpt. Dan is het in plaats van hard werken, gewoon dankbaar om te doen..

Tussen de middag werden we gebeld door Klaas hij had een telefoontje van het ziekenhuis gehad dat Netaly mogelijk ontslagen mag worden en dan alleen poli klinisch revalidatie krijgt.

Wauw dit was goed nieuws, want Klaas en Carin hadden niet veel energie meer over. Kelsey en ik hadden ook voor hen gebeden, voor meer kracht/adem. Maar dit was nog een betere oplossing. Het is mooi om te zien dat God weet wat je nodig heb. Deze situatie was zo bemoedigend en energie gevent voor Carin en Klaas.

Het is zo mooi om te zien hoe God in dit gezin werkt, hoe Hij hun kracht geeft om op hem te vertrouwen, hoe hij genezing brengt.

Kelsey en ik mochten elke dag getuigen zijn van de genezing die God bracht en brengt. Elke dag mochten wij zien hoe Netaly meer en meer haar rechter arm en been ging gebruiken. Dat de kracht hierin terug mocht komen. Hoe God voorziet in de vermoeidheid van de ouders.

Prijs de Heer in alles wat hij ook deze dagen nog doet voor zijn kinderen.

's Avond mocht inderdaad Netaly met Carin mee naar huis. Nadat we pizza hadden gegeten die door Kelsey was gemaakt zijn we een stukje wezen wandelen en hebben ergens thee met gebak gehad om te vieren dat Netaly weer thuis is.

Ondertussen was het alweer woensdag de dag dat we weer moesten vertrekken.

We hebben nog even van de familie mogen genieten. Netaly is een mooie vrolijk meisje en de ouders zijn mooi en vriendelijk.

Deze tijd was voor mij een zegen. Als eerst omdat we voor hun een zegen mochten zijn, maar ook de ruimte en vrijheid die wij daar kregen, het lekker bezig zijn was iets wat Kelsey en ik echt even nodig hadden. Zelf even je dag plannen. Kelsey en ik werden hierdoor ook echt weer opgeladen voor de laatste twee weken in Israel.

Nadat Kelsey en ik nog voor famile Bakker hadden gebeden en zei voor ons werden we door Klaas naar een tankstation gebracht waar we door de rest weer werden opgepikt en de groep weer één werd om te gaan 'Debriven' in de woestijn en de laatste weken nog een 'excelent' te zijn in Israël.

Reacties

Reacties

Ruben

Hoi Jojo! Zo af en toe lees ik al je avonturen in Israel door en je enthousiaste reacties. Leuk om deze verhalen te kunnen lezen, ik kan lezen dat het een zeer inspirerende reis is. Fijn dat het goed met je gaat en dit zo kan beleven. Ik zeg: Jendani Bwino! Het ga je goed, veel zegen daar en tot ziens. Je Malawi-maat.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!