Haifa, de derde plaats van onze bestemmingen
25 apr. 2012
š®š±
vanuit Israƫl
Na weer een leerzame periode te hebben gehad in Nazareth vertrokken we naar Haifa. Micheal heeft ons afgezet met George (weet je nog, VW busje) bij de busstation was het wachten op bus 331. Deze
kwam er al snel aan. Benjamin ging naar de chauffeur om te betalen en ondertussen waren wij de tassen in het ruim aan het laden. Toen kwam Benjamin terug en zei dat het niet de juiste 331 was. De
juiste zou over 10min komen. Wij weer onze tassen uitladen, toen we hiermee doende waren wilde de buschauffeur al weer weg rijden. Gelukkig hadden sommige een sneller reactie en liet de chauffeur
nog even wachten.
Na iets langer dan 10min wachten kwam dan toch de juiste 331 (van een andere maatschappij) en laden we, na het eerst gecheckt te hebben de tassen weer in het ruim. Na ongeveer 45 minuten waren we
in Haifa aangekomen. Waar we Jays belde, hij was ons contact persoon van uit de organisatie Operatoin Mobilisation (OM). Jays kwam met een klein busje waar alleen onze tassen in pasten. Hij bracht
deze naar onze tassen naar onsverblijf (ook van OM) wij mochten nog een kwartiertje lopen.
Haifa is een hele andere stad dan Nazareth en Tiberias. Haifa is erg gestructureerd, opgeruimd, veel bloemen en planten. Haifa is ook een havenstad, het had dus een heerlijk zee windje
(Middellandse zee) en was lekker cool. Haifa is een stad met joodse cultuur en ik voelde me hier ook gelijk weer meer op me gemak dan in de Arabische cultuur.
Aangekomen bij het OM huis zag het er weer fantastisch mooi uit. De jongens hadden het voorrecht om in de bunker te slapen, de meiden mochten met zijn 7e in een kamer van 4x4m slapen. Er stond
gelukkig Ć©Ć©n stapelbed in en Ć©Ć©n gewoon bed. De rest lag op matrassen op de grond. Dit was een hele uitdaging voor meen en geen van ons.
Na een lekkere broodmaaltijd mochten we gelijk aan de slag in ministry. De OM basis gaat elke dinsdag avond langs de huizen en dan bellen ze aan voor een gesprek of geven van materiaal. Vanavond
deden ze dat niet omdat het dodenherdenking was en dat was wat respectloos. We gingen nu folderen samen met de OM groep. Wij werden in groepjes van twee op pad gestuurd. Ieder kreeg een eigen wijk.
De Ć©Ć©n had een grote rijke wijk (met zelfs slagbomen en een bewaker bij de ingangen van de wijk) en mocht veel lopen en weinig folderen, de ander had een kleine wijk en hoefde niet zoveel te lopen
maar kon wel veel folderen. Rara hoe kan dat??????
We hebben zo twee uur lang folders over het goede nieuws of de zonde bok (+uitleg daarvan) in de brievenbussen gestopt. Hierna mochten we ons hoofdje neer leggen.
De volgende dag hadden we eerst teamtijd(kijken hoe iedereen het doet en of er nog dingen uitgesproken kunnen worden, hoe de plek is en verwachtingen)worship en bemoediging intercesion (bidden voor
persoon in de groep en dan met een woord, beeld of teks van uit de bijbel bemoedigen) voor een persoon.
Om 13.00 zijn we weer gaan folderen. Tim, Nathanael en ik kregen een ruige/armoedige wijk. Zo ook Caroline, Benjamin en Janine hun wijk zou iets rustiger zijn. Gisteren was ik in een luxe wijk, nu
in het tegenovergestelde. Brievenbussen konden we haast niet vullen omdat alleen de achterkant er nog hing of de bussen waren al vol met folders. Af en toe kregen we de vraag āhĆ© wat zijn jullie
aan het doen?ā en dan zeiden we wat we deden en wat er op de folder stond en meestal kregen we een positieve reactie en wilde ze zelf ook een folder. Dit was leuk om te doen en mee te maken. Halve
wegen de middag kwamen in een straat waar we alle drie ons minder prettig voelde. Dit was een straat waar heelveel muur schilderingen waren met de meest bizarre tekeningen. Dieren met rode ogen,
mensen met vier ogen boven elkaar en nog een aantal hele vage tekeningen. Al lopend baden we voor deze straat en zongen we op een plekje worshipsongs. We hebben verder nergens last van gehad en
toen we de straat verlieten was het onprettige gevoel ook weer weg.
Tijdens onze foldere had Nathanaƫl het gevoel om te bidden voor Caroline, Benjamin en Janine zodat deden we.
Toen we allemaal om 17.00 weer terug kwamen en onze middag deelde en evalueerde vertelde Caroline, Benjamin en Janine hun verhaal. Ze waren op een moment in een straat waar veel orthodoxen joden
verbleven. Toen deze zagen dat ze folders over de messias in de brievenbussen deden werden deze erna gelijk weer uitgehaald en werden Caroline, Benjamin en Janine lastig gevallen. Ze hebben ze niet
aangeraakt of gepijnigd, maar het was wel even schrikken en spannend. Later bleek dat dit gebeurde op dezelfde tijd als Nathanaƫl voor hun groep wilde bidden. Wat een leiding!
Donderdag was het in Israƫl een feestdag, bevrijdingsfeest. We zijn met de groep naar de Congregation (gemeente/kerk) van Jays geweest en hebben daar geholpen met spullen klaarzetten voor de BBQ.
Iedereen nam zelf hun vlees en groente mee. Maar ondertussen was je toch met iedereen gezellig aan het BBQāen. Tussendoor werden er spelletjes gedaan zoals op koninginnendag en gevolleybald. Na de
BBQ en het feestje hebben we geholpen met opruimen. We waren hier samen met een groep jongens vanuitFinland die ook hun DTS hadden gedaan en nu in Israƫl op outreach zijn. Ik mocht hun zo ook
bemoedigen met een woord (op papier) en dat was leuk om te doen. Ze waren er erg blij mee. We hebben de jongens ook uitgenodigd om bij ons te komen eten.
Deze dag vloog weer voorbij.
De volgende dag gingen we weer terug naar deze Congregations om te helpen bij een aantal ministries. Ze hebben hier opvangen van alleenstaande vluchtelingen vrouwen, kinderopvang, voedseluitgiften
aan de armen en kledinguitgiften.
Een aantal van ons ging helpen bij de kinderopvang nu hun moeders werken, andere hielpen met de gastverblijven schoonmaken, Nathanaƫl, Dannika en ik mochten RenƩ (gemeentelid/bestuurslid) helpen
met haar huis schoonmaken. Haar schoonmoeder lag al even in het ziekenhuis en dat was 1,5u heen en terug rijden. Zo het huishouden was even op een zeer laag pitje gezet. Het was mooi om haar
hierbij te kunnen helpen en bemoedigend voor ons ook want we konden zien wat we gedaan hadden en ook de blijdschap bij RenƩ.
Rond 14.00 uur werden we door Jays opgepikt en heeft hij ons meegenomen naar Mound Carmel de berg waarop Elia en de andere profeten van baƤl(afgod) een offer gingen brengen aan hun God, zonder vuur
te gebruiken en met water over het offer gegooid te hebben en een geul van water er om heen (1 koningen 18, 19)
We hadden een mooi uitzicht, we konden rechts de middellandse zee zien en links alweer de bergen van Jordan zien. Israƫl is 40km breed.
We keken uit op de vallei van Jezreel. De plek waar volgens de schrift de armongadon gaat plaats vinden (openbaringen 16:16).
Op deze berg lazen we zo ook de schrift, Jays las het voor en vertelde zo over de omgeving en wat we allemaal zagen. Hierna gingen we bij hem thuis de Sabbat vieren. Vrijdagmiddag begint de Sabbat
al en ās avonds hebben ze dan een feestmaal. In de meeste gezinnen wordt dit met al hun kinderen gevierd.
Jays legde zo uit wat de sabbat voor hun in hield (Lucas 6:5, de Zoon des mensen is Heer over de sabbat) āals God al rust nodig had op de 7e dag, wie zijn wij dan omdat niet nodig te hebben???????ā
Na de Zegeningen uitgesproken te hebben, hebben we genoten van een heerlijke maaltijd en gezelligheid.
En zo ging er weer een leerzame, gezellige, dankbare dag voorbij.
Op sabbat (zaterdag overdag) zijn we naar een gemeente van een OM-lid geweest. Hier sprak een man van uit Oeganda (geen bekende). Deze man sprak over de geloof van de moslims. Hij was vroeger ook
moslim, maar is tot bekering gekomen en daarna een pastoor in een gemeente in Oeganda. De moslims waren daar niet blij mee en hebben op een dag nadat hij zijn dienst beƫindigd had en in zijn auto
wilde stappen hem overgoten met een zuur dat je huid verbrand. De man die dit deed zei vragend Musumba (pastor) toen Umar wilde omdraaien kreeg hij een sterk gevoel van binnen omdat niet te doen en
hierdoor is maar de helft van zijn gezicht/lichaam aangedaan. Umar is nu al maanden in Israƫl omdat hij hier alleen behandeld kon worden. Voor de doktoren is het een wonder dat hij nog leeft
(facebook mulinde.umar ( terroristisch attack pastor uganda)
Umar gaat nu gemeente langs om ons wakker te schudden, hoe gevaarlijk de islam is en te laten zien dat dit geen waar geloof is. Waarom zou een God vreugde hebben over de dood/leed van zijn
schepping. Umar gaf aan dat de persoon zijn god dankte en praise voor de leed van Umar.
Dit zetten ons wel even aan het denken en schudden ons wel wakker. Umar vroeg om gebed want hij was sinds het gebeuren niet meer thuis geweest en had zijn kinderen niet meer gezien, voor verdere
genezing, voor zijn kinderen hoe ze erop zouden reageren.
ās Avonds is het Finse team komen eten. Het was erg gezellig en na het eten hebben we met de beamer nog een film gekeken. Helaas niet met iedereen want ze hadden een probleempje met Ć©Ć©n van de
groepsleden. Buiten dat was het een gezellige avond.
Zondagochtend hebben we samen met de OM leden een Bijbelstudie gehouden, dit was erg interessant om hun manier van Bijbelstudie mee te maken. Daarbij was het discussiƫren over dit gedeelte (gen
34)weer erg leerzaam.
Na deze tijd hebben we voorbeden gehouden(intersecion) en hadden we teamtime.
ās Avond gingen de helft van onze groep met 6 personen van OM naar het strand. Om daar te ministriĆ«n in volleyballen, worshippen en rond te lopen en praten met de mensen.
Als eerst hebben we samen een aantal worshipsongs gezongen en zijn we het volleybalnet gaan opzetten. Na dit te hebben gedaan hebben we tegen elkaar gevolleybald. Dit was erg gezellig.
Toen zijn er een aantal gaan rondlopen om met mensen te praten. Ik bleef lekker bij het volleyballen en zo kwamen er ook op een gegeven moment een groepje jongens van rond de 16jaar. We hebben toen
gemixt gespeeld. De jongens waren erg enthousiast en vriendelijk. Toen de tijd naderde om op te ruimen hebben de OM leden die Hebreeuws spraken met de jongens nog over het evangelie gesproken. Ik
heb zo alles geobserveerd en tegelijk gebeden. Er waren een aantal jongens die geĆÆnteresseerd waren en er zaten een aantal clownen bij. Die de andere wilde afleiden zodat ze het verhaal wat wij te
vertellen hadden niet konden horen. Gelukkig waren de jongens zo geĆÆnteresseerd dat ze de clownen terecht wezen. Dit was mooi om te zien. Naderhand hebben we samen alles weer afgebroken en de
jongens nog wat boekjes meegegeven.
Ik vond dit een hele interessante avond en heb er van genoten, ook om zo door sport tot deze jongens te komen.
De tijd vloog weer voorbij.
ās Avonds hebben we nog een filmpje over ademen gekeken ( Rob bell, nooma breath) het gaat over dat we tijdens ademen Gods naam uitspreken. God blies leven in ons en als we niet meer ademen dan is
het leven uit ons. Dit was erg interessant om te zien.
En toen was koninginnendag aangebroken. We hadden een aantal fanatiekelingen in de groep die via de computer en op de beamer nar de koningin gingen kijken, gezellig met oranje limonade en een
oranje tompoes. Even terug in Nederland. Dit was ook een vrije dag, maar helaas kon ik niet uitslapen en was ik rond 06.00 al weer wakker. De andere lagen nog lekker te maffe. Dus nam ik mijn
hardloopspullen en ben toen lekker om 7.15 een uur gaan hardlopen. Oh! wat was dat lekker en heb ik genoten, even dat luie zweet eruit. Toen ik terug kwam lagen ze allemaal nog te maffen. Ik ben
toen ook maar weer even op me matje gaan liggen. Want als ik me spullen voor douche zou pakken zou iedereen wakker worden (7e op 1 kamer).
Later op de dag hebben Benjamin en ik de reis voor morgen voorbereid. Jaja er is al weer een week voorbij gevlogen en morgen vertrekken we van Haifa naar Jeruzalem en van Jeruzalem met de bus naar
de Westbank naar Bethlehem. Na flink wat puzzelen, rondlopen en rondvragen zijn we er achter gekomen hoe we het best naar Bethlehem konden reizen.
Dinsdag was dus weer een dag van schoonmaken, pakken en reizen.
Haifa bracht voor mij weer veel ervaringen in evangeliseren A/ door folderen B/ socializen tijdens een BBQ en sporten op het strand. Voor mij was het laatste het meest interessante. Het minsten van
deze tijd vond ik het probleempje wat de Finlandteam had met Ć©Ć©n van hun groepsleden. Hij is later ook terug gebracht naar Finland en natuurlijk was het rondje hardlopen ook een toppunt van deze
week.
Ik hoop dat jullie weer genoten hebben.
Gods zegen en heelveel liefde
Groetjes
Reacties
Reacties
05 jun. 2012, 23:08
Hai Jolanda,
Ik heb net je verslag van je bezoek aan Haifa zitten lezen. Er klinkt veel enthousiasme in door. Een hoop te beleven, te bekijken en te ervaren samen met je teamleden. Een indrukwekkend stukje over de bekeerde moslim man. Dat is een ernstige misdaad en dat in naam van Allah.. Om kippevel van te krijgen.
Ook spannend voor je zeg, om in verschillende wijken te evangeliseren, ook in achterstandswijken.
Als je uit je veilige haven stapt, je bekende leven en je dan op zo'n nieuw terrein begeeft.. dƔt verbreedt je horizon in het leven. Ik vind het bijzonder en echt fijn voor je dat je dit zo mag meemaken en beleven. En dat dit je nog dichter bij de Heer mag brengen. Je gaat God steeds meer en beter ervaren, door dit alles heen.
Martin en ik zijn net terug van onze huwelijksreis in Portugal. We hebben echt genoten samen en kijken ook terug op een fantastische huwelijksdag. God heeft ons echt gezegend. Alleen waren er in Portugal wel veel zwerfhonden en katten. En dat vind ik natuurlijk zielig, dus Cas liep elke dag met een rugzak vol brokjes een ronde om de stakkers wat te eten te geven. En het werd mijn missie om de inwoners ook bewust te maken voor dit leed.
Martin heeft er niet onder geleden hoor :)
Nou, weer veel succes met je reisavontuur!
Groetjes van Cassandra ook namens Martin. xxx
07 jun. 2012, 08:56
hoi jo,
Nog een fijne tijd en wel thuis!
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!